Διαλέξεις
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ἡ Κύπρος εἶναι ἕνα μαρτυρικὸ τέκνο τῆς μητέρας Ἑλλάδας καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι ἁγιασμένο καὶ καθαρό. Ἔζησαν οἱ Κύπριοι μὲ συνέπεια καὶ προσκόλληση στὴν Ἐκκλησία. Τὸ 1821 ὁ Τοῦρκος πασᾶς τῆς Λευκωσίας ἔπιασε ὅλους τοὺς προκρίτους τῶν χριστιανικῶν κοινοτήτων, (κοντὰ στοὺς 400 στὸν ἀριθμὸ) καὶ τοὺς κρέμασε, γιὰ νὰ προλάβει τὴν ἐπανάσταση τῶν Κυπρίων. Καὶ δὲν δυσκολεύτηκε νὰ τοὺς βρεῖ· ἔστειλε τοὺς στρατιῶτες του καὶ τοὺς μάζεψαν ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες, γιατὶ ἦταν ἡμέρα Κυριακὴ καὶ ἦταν ὅλοι μέσα στὶς ἐκκλησίες.
Καὶ μὲ τὴν πίστη τῶν μαρτύρων αὐτῶν ἔζησαν οἱ πρόγονοι τῶν σημερινῶν Κυπρίων ἀδελφῶν ὅλα τὰ χρόνια τῆς πικρῆς σκλαβιᾶς στοὺς Τούρκους ὅσο καὶ στοὺς Ἂγγλους λίγο ἀργότερα.
Κι ἔμαθαν οἱ μάρτυρες ἀδελφοί μας Κύπριοι πὼς δὲν ὑπάρχει καλὸς κόσμος καὶ κακὸς κόσμος, γιατὶ ἔπαθαν κι ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους Χριστιανοὺς ὅ,τι εἶχαν πάθει κι ἀπ’ τοὺς Τούρκους. Μέσα στὰ φυλακισμένα μνήματα βρίσκονται τὰ λείψανα τῶν ἡρώων θυμάτων τῆς Ἀγγλικῆς θηριωδίας. Βεβαιώθηκαν οἱ Κύπριοι ὅτὶ ὅ,τι καλὸ ὑπάρχει στὸν κόσμο εἶναι Θεοῦ δῶρο καὶ καμμιᾶς πολιτικῆς.
Κι ἄρχισαν τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴ λευτεριά τους, ποὺ τότε τὴν ταύτιζαν μὲ μπροστάρη τὴν Ἐκκλησία στὸ πρόσωπο τοῦ Μακαρίου τοῦ Β΄ καὶ τὴν θερμὴ ὅσο κι ἐπικίνδυνη συμπαράσταση τῶν μοναστηριῶν τοῦ νησιοῦ.
Ἒτσι οἱ Κύπριοι συνέδεσαν τὴν τριπλὴ δέσμη Ἐκκλησία, Ἑλλάδα, ἐλευθερία. Ἔτσι ὅταν ἔλεγαν ἐλευθερία ἐννοοῦσαν ὁλόκληρη τὴν ἐλευθερία τὴν πνευματικὴ καὶ τὴν ὑλική. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρωτοτυπία τοῦ Ἑλληνικοῦ ἢθους.
Τὰ παλληκάρια τῆς Κύπρου ζοῦσαν καὶ μιλοῦσαν σὰν ἅγιοι. Μυήθηκαν στὴν ὀργάνωση τοῦ ἀγώνα μέσα στὰ Κατηχητικὰ σχολεῖα. Ὅποιος διαβάσει τὰ κείμενα ποὺ ἔγραψαν λίγες ὧρες πρὶν τὸν ἀπαγχονισμό τους, θὰ θαυμάσει τὸ πάθος τῆς φιλοπατρίας ἐναρμονισμένο μὲ τὴν οὐράνια γαλήνη, ποὺ κυριαρχοῦσε στὶς ψυχές τους.
Ὁ Ἑλληνικὸς κόσμος βγάζει πραγματικοὺς ἣρωες, βγάζει ὅμως καὶ προδότες. Αὐτοὶ ἀνοίγουν τὶς κερκόπορτες καὶ μπάζουν τοὺς βαρβάρους νικητές. Τέτοιοι βρέθηκαν καὶ στὴν Κύπρο. Τὸ τραγικὸ ὅμως καὶ πρωτάκουστο εἶναι ὅτι ἡ Κύπρος ὅταν ἔφτασε νὰ ἀπολαμβάνει τοὺς πρώτους καρποὺς τῆς αὐτοθυσίας τῶν παλληκαριῶν της, προδόθηκε ἀπὸ τὴν ἲδια της τὴ μάννα, τὴν Ἑλλάδα! Βέβαια ἡ γνήσια μάννα δὲν τὴν ἐπρόδωσε ἀλλὰ οἱ δικτάτορες, ποὺ τὴν εἶχαν δεμένη καὶ δεῖχναν ὅτι αὐτοὶ ἐκπροσωποῦσαν τὸ ἔθνος, αὐτοὶ τὴν πρόδωσαν.
Γι’ αὐτὸ σήμερα εἶναι χωρισμένη μὲ μιὰ ματωμένη γραμμή. Γι’ αὐτὸ στενάζει ἡ βόρεια Κύπρος στὰ χέρια βάρβαρου κατακτητῆ. Ὅλος ὁ κόσμος τὸ 1974 ἑνώθηκε μὲ τοὺς Τούρκους καὶ τοὺς προδότες ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ ἀποσπάσουν ἕνα κομμάτι της. Καὶ τὸ κατόρθωσαν βέβαια. Ἀλλὰ τὸν ἱερὸ μαρτυρικὸ αὐτὸ λαὸ τὸν ἐπισκοπεῖ ὁ Θεός, καὶ τὴν ἱστορική του πορεία χαραγμένη μὲ αἷμα καὶ δάκρυα βέβαια τὴν κατευθύνει ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ μαζὶ μὲ τὶς ἀρετὲς τῶν Κυπρίων. Μπορεῖ κάποιοι πολιτικοὶ ἡγέτες νὰ λιποψυχοῦν, ὁ λαὸς ὅμως τῆς Κύπρου ὄχι.
Ὅταν θὰ ξεκαθαρίσουν τὰ σκοτεινὰ καὶ τὰ ὓποπτα καὶ θὰ φτάσει ἡ ὣρα, ποὺ οἱ ἡγέτες καὶ τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἑλλάδας θἄχουν μπροστὰ στὰ μάτια τους τὸ ὅραμα τῶν γενναίων παλληκαριῶν τῆς Κύπρου, ποὺ τώρα κοιμοῦνται στὰ φυλακισμένα μνήματα, τότε θὰ δώσει ὁ Θεὸς νὰ καθαρίσει ὁ τόπος ἀπὸ βάρβαρο ποδάρι καὶ ἀπὸ ἀπαίσιες μνῆμες τῆς προδοσίας · καὶ τὸ ὂνειρο τῆς λευτεριᾶς, τῆς ὁλόκληρης λευτεριᾶς θὰ γίνει πραγματικότητα. Καὶ ἡ Κύπρος μας θὰ ξαναγίνει ὁλόκληρη Ἑλληνική.
Βέβαια θὰ γίνει Ἑλληνική, ὅταν οἱ κάτοικοί της θὰ αἰσθάνονται Ἕλληνες καὶ θὰ καλλιεργοῦν μέσα τους καὶ μέσα στὶς καρδιὲς τῶν παιδιῶν τους τὸ Ἑλληνικὸ ὕφος. Ἀλλιῶς, μὲ ἀλλοτριωμένες συνειδήσεις καὶ μὲ ὑποδούλωση στὸν Εὐρωπαϊκὸ καὶ Ἀμερικάνικο μοντερνισμό, σὲ τὶ θὰ τοὺς χρησιμεύσει ἡ ἐλευθερία.
Ἐμάθαμε ἀπ’ τὸν ὀρθολογισμὸ νὰ περιμένουμε τὴ λύση τῶν μεγάλων καὶ τῶν μικρῶν προβλημάτων μας ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς χειρισμοὺς καὶ ἀπὸ τὶς συντυχίες τῶν περιστάσεων. Ἔτσι φαίνεται βέβαια, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι ἄλλη. Ὅταν ξεκίνησε ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Κύπρου ὅλοι οἱ μεγάλοι πολιτικοὶ τῆς Εὐρώπης ἐχλεύαζαν τοὺς Κύπριους, ποὺ πίστευαν ὅτι οἱ μαθητὲς τῶν σχολείων θὰ ἀντιστέκονταν στὸν γυμνασμένον Ἀγγλικὸ στρατὸ κυριολεκτικὰ μὲ τὶς πέτρες. Κι ὁ Κολοκοτρώνης μᾶς πληροφορεῖ ὅτι “ ὅταν ξεκινήσαμε τὴν ἐπανάσταση, ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελούς ”. Βέβαια, γιατὶ οἱ μεγάλες κινήσεις τῶν Ἑλλήνων (καὶ ὅσων τοὺς μιμοῦνται) ἔχουν πηγὲς πάνω ἀπὸ τὰ μικρόψυχα κίνητρα τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τῆς λογικῆς καὶ τοῦ συμφέροντος.
Σήμερα ἡ Κύπρος καὶ οἱ Κύπριοι δίνουν ἐξετάσεις, αὐστηρὲς ἐξετάσεις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων. Τὸ νόθο κατασκεύασμα τῆς βόρειας Κύπρου δὲν κατόρθωσε νὰ βρεῖ τὴν ἐκτίμηση κανενός. Ἡ Τουρκοκυπριακὴ αὐτὴ τὴν ὧρα ζώνη τῆς βόρειας Κύπρου κρατιέται μὲ τὴν παρουσία τοῦ Τουρκικοῦ στρατοῦ. Ὁ Τουρκικὸς στρατὸς δὲν στοχεύει μὲ τὶς κάννες τῶν ὅπλων του μόνο τὸν Ἑλληνικὸ νότο τοῦ νησιοῦ ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους τοὺς Τουρκοκυπρίους. Αὐτὲς εἶναι οἱ ἐξετάσεις, ποὺ δίνουν οἱ Τούρκοι γιὰ τὸ νόθο κατασκεύασμά τους. Γι’αὐτὸ δὲ θ’ ἀντέξει γιὰ πολύ. Σύντομα ἡ μεγαλόψυχη συμπεριφορὰ τῶν Ἑλλήνων μαζὶ μὲ τὸ ψηλὸ μορφωτικὸ τους ἐπίπεδο θὰ σπάσει τὰ δεσμὰ καὶ τῶν Τουρκοκυπρίων.
Γι’αὐτὸ λέμε ὅτι τὸ θέμα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἐπανένωσης τοῦ νησιοῦ εἶναι ζήτημα ὑψηλῆς παιδείας. Ἀπ’ ἔξω ἀπὸ τὶς οἰκογένειες ἔρχονται μηνύματα κακά. Ἐπαληθεύτηκε τελικὰ τὸ ποιητικὸ κήρυγμα τῆς ποιήτριας ὅτι τώρα ὁ ἐχθρὸς δὲν ἔρχεται ἀπ’ ἔξω ἀπ’ τὰ σύνορα ἀλλὰ κάτω ἀπ’ τὰ βιβλία τῆς ἱστορίας.
Ὁ ἀγῶνας σήμερα κρίνεται ἀπὸ τὸ ὑψηλὸ φρόνημα τῆς Ἑλληνικῆς οἰκογένειας, ποὺ θὰ ὁπλίσει τὸ νέο μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα, μὲ τὸ ἤθος τῆς αὐτοθυσίας. Ἡ Ἑλληνικὴ οἰκογένεια δὲν ἠθικολογεῖ ψυχρά, ἀλλὰ διδάσκει τὸν ἔρωτα πρὸς τὸ Θεὸ ὡς πηγὴ ὅλων τῶν καλῶν ἄρα καὶ τῆς ἐλευθερίας.
Γι’αὐτό, ἀγαπητοί μου, ὅποιοι θέλουνε νὰ ὀνειρεύονται σύντομα μιὰ ἐλεύθερη καὶ ὁλόκληρη Κύπρο, πρέπει νὰ σπουδάσουν μὲ εὐλάβεια στὸ φρόνημα καὶ στὴν καλλιέργεια τῶν οἰκογενειῶν ἐκείνων ποὺ ἔδωσαν στὴν Κύπρο καὶ στὸν κόσμον ὅλον τοὺς Γρηγόρηδες Αὐξεντίου καὶ τοὺς Εὐαγόρες Παλληκαρίδηδες.
Μόνο τότε θὰ εἴμαστε ἄξιοι νὰ δοῦμε τὰ ὄνειρά μας πραγματικότητα.
Κωνσταντῖνος Γανωτὴς
Δακτυλογράφηση: Δημήτριος Κουτσούμπας
Ἐπιμέλεια: Αἰκατερίνη Κόρμαλη-Γανωτῆ