ΕΤΣΙ ΘΑ ΖΗΣΕΤΕ, ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ;

Παιδιά μας, ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι σᾶς βλέπομε κι ἀγάλλεται ἡ καρδιά μας, γιατὶ ἀκτινοβολεῖτε τὴ νεανική σας ὀμορφιά, καὶ ἀνακαλοῦμε στὴ μνήμη μας καὶ τὴ νηπιακή σας χάρη τὴν ἀγγελικὴ καὶ μᾶς φαίνεστε σὰν πίνακες ζωγραφικοί.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι βλέπομε στὸ βάθος σας καὶ τὰ δικά μας αἰσθήματα, αὐτὰ ποὺ ἔπαιζαν καὶ σὲ μᾶς μιὰ μουσικὴ ὡραία μέσα μας, τὴ μουσικὴ τῆς ἀθῳότητας. Σᾶς βλέπω καὶ καταλαβαίνω ὅτι μ’ αὐτά, ποὺ σᾶς λέω, μὲ κρίνετε ἀφελῆ ἢ ῥομαντικόν, ἀλλὰ ἐμεῖς οἱ ἡλικιωμένοι γονεῖς καὶ δάσκαλοι, ποὺ βρισκόμαστε πιὰ στὸ ἡλιοβασίλεμα τῆς ζωῆς, δὲν σᾶς λέμε ἢ δὲν πρέπει νὰ σᾶς λέμε τὶς φλυαρίες, ποὺ ἀκοῦτε συχνὰ ἀπ’ ὅλα τὰ μέσα ἐπικοινωνίας καὶ δυστυχῶς ἀκόμα κι ἀπ’ τὰ σχολείά σας, γιατὶ ἀκοῦτε καὶ διαβάζετε συχνὰ στὰ σχολεῖα ὅπως κι ἔξω ἀπ’ αὐτὰ λόγια ἀσυλλόγιστα, ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας τὰ λέει φρυάγματα, δηλαδὴ χρεμετίσματα ἀλόγων.

Ἀπόδειξη τοῦ ὅτι τέτοια εἶναι τὰ λόγια, ποὺ ἀκοῦτε συχνότερα, εἶναι ὅτι κάθε ἡμέρα αὐξάνει μέσα σας ἡ ἀνοστιὰ τῆς ζωῆς, αὐξάνει ἡ κατάθλιψη καὶ ἡ ἀπελπισία. Κι αὐτὸ τὸ ἀποτέλεσμα μετριέται μὲ τὴν αὔξηση τῆς χρήσης παραισθησιογόνων, ποὺ ἔχουν εἰσβάλει πιὰ καὶ στὴν ἡλικία σας κι ἔφτασαν ἀκόμα, ὅπως λένε, καὶ στὶς ἡλικίες τοῦ δημοτικοῦ σχολείου. Αὐτὰ ποὺ λέμε παραισθησιογόνα δὲν περιορίζονται μόνο στὰ λεγόμενα ναρκωτικά, ἀλλὰ περιλαμβάνουν καὶ τὸ ἀλκοόλ, τὸ κάπνισμα, τὶς ὑπερβολικὰ θορυβώδεις ἐκδηλώσεις, τὴν κατάχρηση καὶ παράχρηση τοῦ ἔρωτα, ποὺ δὲν εἶναι ἔρωτας καὶ δὲν ἔχει λέξη ἑλληνική, γιὰ νὰ ὀνομαστεῖ. Ἀκόμα εἶναι οἱ ἐπιδείξεις βίας μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ποὺ περιμένει νὰ μεγαλώσετε λίγο, γιὰ νὰ μεγαλώσει καὶ ἡ βία καὶ νὰ γίνει λῃστεία καὶ τρομοκρατία. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐπιδόσεις εἶναι ἀπεγνωσμένες προσπάθειες νὰ θεραπεύσουν οἱ νέοι μας τὴν κατάθλιψη μέσα τους καὶ νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀγανάκτησή τους, γιατί ὁ κόσμος τοὺς παρουσιάζεται τόσο κακὸς καὶ τόσο ἀδιάφορος, γιατί τὰ λόγια τῶν μεγάλων εἶναι τόσο φτηνά, ἂν καὶ προβάλλονται ὡς σοβαρά, ἐπιστημονικὰ καὶ ψυχολογημένα ;

Ἕνα παράδειγμα τέτοιων λόγων μᾶς δίνει ὁ τραγικὸς ποιητὴς Αἰσχύλος ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Προμηθέως. Ὅταν ἔκανε τὴν ἀπολογία του ὁ τιτάνας μπροστὰ στὸ χορὸ τῶν Ὠκεανίδων, εἶπε ὅτι : “ διὰ λίαν φιλότητα βροτῶν ” ( ἀπὸ τὴν πολὺ μεγάλη ἀγάπη στοὺς ἀνθρώπους ) τοὺς ἔκανε νὰ μὴν βλέπουν πιὰ θάνατο. Καὶ στὶς ἔκπληκτες Ὠκεανίδες, ποὺ ῥωτοῦσαν πῶς τὸ ἔκανε αὐτό, ἀπάντησε : “ Τυφλὰς ἐλπίδας κατῴκισα αὐτοῖς ”, δηλαδὴ ἔβαλα μέσα τους ἐλπίδες κούφιες, ψεύτικες, ἀπραγματοποίητες. Τέτοιες “ τυφλὲς ἐλπίδες ” σᾶς ταΐζομε κι ἐμεῖς οἱ σύγχρονοι μεγάλοι καὶ σᾶς βγάζομε στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς μὲ ψεύτικες πυξίδες, ποὺ δείχνουν τὴν πορεία σας στὸ πουθενά.

Ἀκόμα ἕνα παράδειγμα μᾶς δίνει ὁ Θουκυδίδης στὸν διαβόητο Ἑπιτάφιό του. Τελειώνοντας τὸ λόγο του δίνει ἕνα μάθημα ἐπιγραμματικὰ γιὰ τὴν ἀξία τῶν πολέμων : Ἐπειδή, λέει, εὐτυχία εἶναι ἡ ἐλευθερία, τὴν ἐλευθερία ὅμως τὴν ἐξασφαλίζει ἡ γενναιότητα, γι’αὐτό, λέει, νὰ μὴν παραμελεῖτε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους. Δὲν τοὺς λέει ὅμως ὅτι δὲν μπορεῖς νὰ νιώθεις εὐτυχισμένος, ὅταν γιὰ νὰ τὸ ἀπολαύσεις αὐτό, πρέπει νὰ στερήσεις τὴν εὐτυχία τῶν ἄλλων καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ ἀπειλεῖσαι ἀπ’αὐτούς. Μ’ ἄλλα λόγια δὲν μπορεῖς νὰ ὀνομάζεις ἐλευθερία δική σου τὴν ἀφαίρεση τῆς ἐλευθερίας τῶν ἄλλων, ποὺ δὲν σοῦ στεροῦν τὴν ἐλευθερία σου. Ἂν διαβάσει κανεὶς τὶς προηγούμενες σελίδες τοῦ Θουκυδίδη, θὰ ἰδεῖ ὅτι τὰ παλληκάρια, ποὺ τὰ κόκκαλά τους θάβονταν ἐκείνη τὴν ὥρα στὸν Κεραμεικό, στερήθηκαν τὴ ζωή τους καὶ μαυροφόρεσαν τὶς μαννάδες τους σὲ βρώμικους καὶ λῃστρικοὺς πολέμους γιὰ τὴ δόξα τοῦ ἰμπεριαλισμοῦ καὶ τοῦ Περικλῆ κι ὄχι γιὰ τὴ δόξα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδας τους.

Τὰ ἴδια λόγια σὰν τοῦ Περικλῆ πρέπει νὰ ἔλεγε ὁ Τσῶρτσιλ στὰ Ἐγγλεζάκια, ὅταν τἄστελνε νὰ κάψουν ζωντανὸ τὸν Γρηγόρη Αὐξεντίου μέσα στὸ κρησφύγετό του. Τὰ εἶχε προετοιμάσει ἡ ψεύτικη παιδεία τους, ὥστε νὰ μὴν κατανοοῦν τὰ ἀνόητα ὅτι πολεμοῦσαν καὶ σκότωναν, γιὰ νὰ τρῶνε οἱ Ἄγγλοι φτηνότερη τὴν πουτίγκα τους.

Τὸ ἴδιο καὶ οἱ σύγχρονοί μας Ἀμερικανοὶ σκότωσαν χιλιάδες ἀθῴους καὶ μὴ Ἰρακινοὺς καὶ Ἀφγανούς, γιὰ νὰ αὐξήσουν τὶς καταθέσεις τους οἱ “ ἔμποροι τῶν ἐθνῶν ”. Γι ‘ αὐτὸ τὰ παιδιά τους ποὺ τὰ θυσίασαν στὸ βωμὸ τοῦ συμφέροντος, δὲν τὰ φέρνουν στὶς ΗΠΑ, γιὰ νὰ τὰ θάψουν καὶ νὰ πηγαίνουν οἱ μαννοῦλές τους στὸν τάφο τους νὰ κλαῖνε, παρὰ τὰ στέλνουν μὲ ἀεροπλάνα στὴν Κορέα κι ἐκεῖ τὰ θάβουν, γιατὶ δὲν ἔχουν τί νὰ ἀπολογηθοῦν στὸ λαό τους.

Κι ἐσᾶς ἡ παιδεία, ποὺ σᾶς ἐκπαιδεύει, σᾶς κάνει νὰ συνηθίζετε καὶ νὰ ἀνέχεστε μέχρι νὰ ἀγαπήσετε ἀκόμα τὸ σκοτάδι. Στὰ σχολικά σας βιβλία ἀποχρωματίζεται καὶ γελοιοποιεῖται ἡ θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική μας παράδοση. Καὶ οἱ δάσκαλοί σας σὲ μεγάλο βαθμὸ συνδικαλιστές, γονατισμένοι κι αὐτοὶ μπροστὰ στὶς μοντέρνες φιλοσοφίες, σᾶς ἀφίνουν ἀπροστάτευτους ἀπέναντι στὰ καλοδιατυπωμένα ψέματα τῶν σύγχρονων ῥευμάτων.

Ἡ χειραγώγησή σας ἀπὸ τοὺς μεγάλους καὶ ἰθύνοντες τῆς παιδείας κι ἀπὸ τὴν ἐμπεδωμένη φιλοσοφία τοῦ μηδενισμοῦ, ποὺ τὴν ὀνομάζουν ἀπομυθοποίηση καὶ διαφωτισμό, αὐτὴ ἡ χειραγώγηση σᾶς ἀποπλανᾷ καὶ δὲν σᾶς περνᾷ ἀπὸ τὸ νοῦ ὅτι χρειάζεστε μιὰ ἐπανάσταση καὶ τί ἐπανάσταση θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι αὐτή.

Γιὰ τὴν ὥρα διαβάζετε καὶ δὲν προβληματίζεστε γιατί χρειάζεται νὰ διαβάζετε τόσο πολύ. Χρειάζεται τὸ πολὺ διάβασμα, γιατὶ δὲν ἀγαπᾶτε αὐτὰ ποὺ διαβάζετε, δὲν σαλεύει ἡ καρδιά σας ἀπὸ θαυμασμό γι’αὐτά. Ἡ γνώση ποὺ παίρνετε δὲν σᾶς ἀναπαύει, γιατὶ σᾶς πείσαμε ὅτι ὁ λόγος τῆς μελέτης σας εἶναι μιὰ καλὴ ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάσταή σας στὸ μέλλον · καὶ καλὴ ἀποκατάσταση ἐννοοῦμε αὐτή, ποὺ φέρνει καλὸ εἰσόδημα.

Σᾶς ἔχομε στερήσει τὴ δυνατότητα νὰ φαντάζεστε. Ὅ,τι σᾶς διδάξαμε ὅτι δίνει εὐχαρίστηση στὸν ἄνθρωπο, σᾶς τὸ προσφέρουμε ἀμέσως στὰ χέρια. Ἔτσι μαθαίνετε ὅτι ὑπάρχουν μόνον αὐτά. Ἡ φαντασία ὅμως ζωγραφίζει τὰ πάντα μὲ μαγικὰ χρώματα καὶ νανουρίζει, κανακεύει τὴν ψυχὴ μὲ χρυσὰ ὄνειρα. Καὶ μέσα στὰ ὄνειρα τῆς ψυχῆς δὲν ὑπάρχει θάνατος, ποὺ νὰ τὰ σαρκάζει, γιατὶ ὁ θάνατος δὲν δημιουργήθηκε καὶ γι’αὐτὸ ἡ ψυχὴ δὲν τὸν γνωρίζει. Ἔτσι μὲ τὸν πολὺν καὶ αὐτόματον ῥεαλισμὸ βλέπομε αὐτὸ ποὺ ζοῦμε αὐτὴ τὴ στιγμὴ καὶ ἀγωνιοῦμε γιὰ τὴν ἑπόμενη. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀδιάκοπος φόβος τοῦ θανάτου, ποὺ μαυρίζει τὶς καρδιὲς στὴν ἐποχή μας. Καὶ σᾶς, ποὺ σᾶς φέραμε στὴ ζωὴ μὲ τόσα ὄνειρα, σᾶς παραδίνομε στὸν θάνατο τῶν στιγμιαίων ἡδονῶν χωρὶς ἕνα δάκρυ γιὰ τὸ θάνατο τῆς ἑπόμενης στιγμῆς.

Γι’ αὐτὸ κι ἐσεῖς χάσατε πολὺ γρήγορα τὴ χαρὰ τῆς ἀθῳότητας, γεμίσατε μὲ ἔγνιες τὴν ψυχή σας, μοιάζετε μὲ ἡλικιωμένους, ποὺ κυριεύτηκαν ἀπὸ μέριμνες τοῦ βίου. Καὶ ἐπειδὴ μὲ τὴν καλλιεργούμενη ἀθεΐα χάσατε τὸ δρόμο τῆς πίστης καὶ τῆς μετάνοιας, σχηματίστηκε μόνιμα στὰ προσωπά σας, στὴν φωνὴ καὶ στὶς κινήσεις σας ἡ κατάθλιψη. Καὶ κάνετε στὺλ τὸ σκληρυμένο ὖφός σας, τὸ εἴπατε μπλαζέ. Ὅταν κατορθώσετε ὅμως κάποτε νὰ κλάψετε, ὅλα θα ξαναγυρίσουν πίσω κάὶ θὰ ξαναγίνετε παιδιὰ καὶ τὸ βλέμμα τῆς ἀθῳότητας θὰ ξαναστολίσει τὰ πρόσωπά σας. Κι αὐτό , παιδιά μου, θὰ εἶναι μιὰ ἐπανάσταση, μιὰ ἱστορικὴ ἐπανάσταση μέσα στοὺς κόλπους τοῦ ἔθνους σας κι ὅλου τοῦ κόσμου.

Θὰ τολμήσετε νὰ γυρίσετε τὸ τιμόνι τῆς ζωῆς χωρὶς νὰ χρειάζεστε τὴν ὑπόδειξη τῶν γονιῶν σας, τῶν δασκάλων σας, τῶν μεγάλων τῆς κοινωνίας. Καὶ θὰ τὸ κάνετε αὐτό, ἡρωϊκά μας παιδιά, γιὰ νὰ ὑπάρξετε ἐσεῖς καὶ τἀδερφάκια σας, καὶ τὰ παιδιά σας ἀκόμα, ποὺ φωλιάζουν τώρα μέσα στὰ κορμιά σας περιμένοντας στὴ σειρά, γιὰ νὰ περάσουν στὸ σφαγεῖο τῶν μελλοντικῶν ἐκτρώσεων.

Θὰ ‘πρεπε νὰ σᾶς προκαλεῖ τοὐλάχιστον τὴν περιέργεια τὸ γεγονὸς ὅτι πολλοὶ νέοι στὴν ἐποχή μας χρειάζονται ψυχιάτρους καὶ ψυχιατρικὰ φάρμακα. Καὶ ὅλα τὰ ψυχιατρικὰ φάρμακα λειτουργοῦν ὡς νόμιμα ναρκωτικά. Ὄχι περιέργεια μόνο ἀλλὰ καὶ πόνο καὶ ἀγανάκτηση προκαλεῖ τὸ φαινόμενο νὰ ἐξαρτοῦν τὴ ζωή τους τόσοι νέοι ἄνθρωποι ἀπὸ τὰ φάρμακα, κάτι ποὺ συνέβαινε στὸ παρελθὸν μόνο σὲ γέρους. Ἐδῶ ἔχομεν μιὰ ἐπανάσταση τῆς ψυχῆς ἐνάντια στὴ συνείδησή της, ἕνα διχασμὸ τοῦ συναισθηματικοῦ σας κόσμου, γιὰ τὴν ἀκρίβεια ἕναν πόλεμο μὲ τὸ ἐγώ σας. Ἡ ζωὴ, ποὺ σᾶς μάθαμε νὰ ζεῖτε, σκίζει τὴν ψυχή σας στὰ δύο, σὰν νὰ ἔχετε δυὸ συνειδήσεις, μιὰ αὐτήν, ποὺ κυβερνᾶτε καὶ τὴν στηρίζετε πάνω σὲ σκέψεις, ἰδέες, προπαγάνδες καὶ τέτοια, καὶ μίαν ἄλλη, τὴ συνείδηση ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὴν ἀντίδραση τῆς δημιουργημένης ψυχῆς σας, αὐτῆς ποὺ γεννιέται ἀπὸ τὸ ἀσυνείδητο. Αὐτὸ εἶναι, ποὺ τὸ λένε οἱ γιατροὶ σχιζοφρένεια.

Αὐτὴ εἶναι ἡ σχιζοφρένεια ποὺ ἐγκαθίσταται στὴν ψυχὴ ἑνὸς νέου, ὅταν κάνει μιὰ αἰσχρὴ πράξη παρὰ τὶς σπαρακτικὲς ἀντιδράσεις τῆς συνείδησης, τῆς δημιουργημένης ψυχῆς του, ποὺ ὁ νέος τὴ χλευάζει ὡς προκατάληψη καὶ τὴ φιμώνει, ἂν καταφέρει νὰ τὴ φιμώσει. Καὶ χαρακτηρίζει προκατάληψη αὐτὴ τὴν ἀντίσταση τῆς ψυχῆς του ὁ νέος, γιατὶ αὐτὴ τὴν ἀντίσταση τὴ διδάχτηκε ἀπὸ γονεῖς καὶ δασκάλους, χωρὶς νὰ ἔχει πειστεῖ στὰ λόγια τους. Ἂν ἐκτὸς ἀπὸ λόγια καὶ ἠθικολογικοὺς ἀφορισμοὺς ἀντίκρυζε καὶ ἔργα ὁ νέος, ἔργα ποὺ νὰ δείχνουν ὅτι καὶ οἱ μεγάλοι πέτυχαν μέσα τους αὐτὴν τὴ νίκη, ἴσως θὰ δεχόταν αὐτὴ τὴν προκατάληψη καὶ θὰ τὴν ἔκανε προσωπικὴ ἐπιλογή του.

Μέσα στὰ σφυροκοπήματα αὐτῆς τῆς σχιζοφρένειας ἡ ψυχὴ ὑποφέρει καὶ ζεῖ σὲ ἕνα χάος, ὅπου θολώνεται ἡ σχέση-ἀντίθεση καλοῦ καὶ κακοῦ, θολώνεται ἀκόμα καὶ ἡ αἴσθηση τοῦ κινδύνου, ὁ φόβος τοῦ θανάτου, μὲ τὸν ὁποῖο ὁπλίζεται ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ προστατεύει τὴ ζωή του. Γι’αὐτὸ ἔχομε καὶ τὶς πολλὲς ἄμεσες καὶ ἔμμεσες αὐτοκτονίες, τὶς παράτολμες λῃστεῖες καὶ τρομοκρατικὲς πράξεις. Καὶ οἱ πιὸ ἄτολμοι ἀνάμεσά σας καταφεύγουν σὲ ὑποκατάστατα ἀντίστασης, στὴ σχιζοφρένεια μὲ τὰ ἀλλόκοτα ντυσίματα, τὰ ἀλλόκοτα χτενίσματα. Ξεθυμαίνει σ’αὐτὰ ἡ ἀσυνείδητη ἀντίσταση ἢ ἡ συνειδητὴ ἀγανάκτηση γιὰ τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ νέου ἀπὸ μιὰ πειστικὴ ἀγωγή, πειστικὴ μὲ τὸ παράδειγμα. Ἡ ἀπαρηγόρητη καὶ ἐξασθενισμένη ἀπὸ τὰ χτυπήματα ψυχὴ ξεσπάει πάνω στὸ κορμάκι, ποὺ τὴν κουβαλάει · εἶναι αὐτὸ μιὰ ψυχολογικὴ αὐτοκτονία. Ὕστερα ἀπ’ αὐτὴν τὴν παραμόρφωση ἀπὸ μιὰ τρίχα κρέμεται ἡ ψυχή, γιὰ νὰ μὴν πέσει στὰ βαθύτερα τῆς ψυχασθένειας.

Τί ἄλλο παρὰ σχιζοφρένεια ἀποτελεῖ ἡ προσπάθεια τῶν μοντέρνων νέων νὰ ἐπιβάλουν στὸ μουσικὸ γοῦστό τους τὰ “γαυγίσματα” τῆς μοντέρνας μουσικῆς, ποὺ καμιὰ ψυχὴ δὲν ἀναπαύουν, ἐνῷ ἔχουν ἀκούσματα τῆς παραδοσιακῆς μουσικῆς τοῦ τόπου τους λαϊκῆς καὶ ἔντεχνης. Ὅλος ὁ κόσμος, ὁ κόσμος ποὺ ἔχει μιὰ μουσικὴ παιδεία, δίνει τὰ πρωτεῖα στὰ δικά μας μουσικὰ ἀκούσματα κι ὅμως ὁ μοντέρνος νέος μας θέλει νὰ νομίζει καὶ νὰ αἰσθάνεται ὡς διασκεδαστικὴ τὴ μουσικὴ τῆς ζούγκλας. Καὶ τὰ θηρία τῆς ζούγκλας δὲν ἔχουν κακία, ἐνῷ ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὰ μιμεῖται δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κάνει αὐτὸ χωρὶς κακία.

Τὰ μολυβένια πρόσωπα μὲ τὶς ξετσίπωτες σεξουαλικὲς στάσεις καὶ τοὺς ἄμουσους γρυλλισμοὺς “ ἀπολαμβάνουν ” οἱ μοντέρνοι μας νέοι στὰ γεμάτα μας στάδια τῆς ὁμαδικῆς-μαζικῆς ὑστερίας.

Ἔχω τὴ συνείδηση ὅτι δὲν κάνω ἠθικολογία, γιατὶ αὐτὸ ποὺ λέω, τὸ πιστεύω καὶ τὸ ζῶ καὶ ὅταν ἀνατρέξω στὴν τιμημένη ἱστορία τοῦ λαοῦ μας, δὲν βρίσκω καμιὰ φάση νὰ συνδυάζεται μὲ τοὺς τρόπους τῆς μοντέρνας ψυχαγωγίας. Ἀκόμα εὐτυχῶ μὲ τοὺς παραδοσιακοὺς τρόπους ζωῆς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. Καὶ ὄχι μόνο εὐτυχῶ ἀλλὰ καὶ ἀναπαύομαι, δηλαδὴ δὲν ζῶ μὲ τὸ ἄγχος τῆς ἑπόμενης στιγμῆς ποὺ νὰ τὴν ζητῶ “ προοδευτικότερη ” ἀπὸ τὴν προηγούμενη.

Λίγο πρὶν σᾶς ἔκανα λόγο γιὰ μιὰν ἐπανάσταση, ποὺ πρέπει νὰ κάνετε ὄχι ἁπλῶς γιὰ νὰ βελτιώσετε τὴ συμπεριφορά σας, ἀλλὰ κυριολεκτικὰ γιὰ νὰ ζήσετε. Ἡ ἐπανάσταση ταιριάζει στοὺς νέους. Τὴν ἔδωσε ὁ Θεὸς αὐτὴ τὴν τάση, γιὰ νὰ γλυτώνουν οἱ νέοι ἀπὸ τὴν δεσμευτικὴ ἀγωγὴ τῶν γονιῶν τους καὶ ἀπὸ τὰ λάθη τῶν προηγούμενων γενεῶν, ὥστε στὴ ζωή τους νὰ ἔχουν τὴν προσωπική τους ἐπιλογή.

Ἂν θέλετε λοιπὸν νὰ ζήσετε κι ἐσεῖς καὶ τὰ παιδιά σας καὶ νὰ ζήσετε μιὰ ζωὴ μὲ ἀξία καὶ αὐθεντικὴ νοστιμάδα, τολμῆστε τὴν ἐπανάσταση αὐτή. Θἄχετε βέβαια ν’ἀντιμετωπίσετε ὄχι μόνο τοὺς μεγάλους, ποὺ σᾶς ἐκληροδότησαν τὴν ἀρρώστια τοῦ μηδενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴν πλειοψηφία στὴν ἀρχὴ τοὐλάχιστον τῶν συνομηλίκων σας. Τολμῆστε νὰ ξαναμπεῖτε στὶς ἐκκλησιὲς τὶς ἐγκαταλειμμένες, νὰ ζητήσετε ἀπ’ τὸ Θεὸ πρῶτα νὰ σᾶς δώσει πίστη κι ὕστερα νὰ πυρώσει τὶς καρδιές σας μὲ ἀγάπη γιὰ τὸ διπλανό σας. Καὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶς δώσει τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη, ὅπως ὁ γονιὸς δίνει στὸ παιδί του αὐτὸ ποὺ ζητάει.

Τότε θὰ θυμηθεῖτε ὅτι καὶ ἐσᾶς οἱ γονεῖς σας δὲν σᾶς ἔδωσαν αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε, γιατὶ κι ἐσεῖς δὲν τὰ ζητήσατε · καὶ θὰ σᾶς ξεμπερδέψει ὁ Θεὸς τὴ μεγάλη καὶ πλατιὰ ἀγάπη ἀπὸ τὶς σαρκικὲς ἐπιθυμίες · καὶ τότε θὰ βάλει καὶ τὶς σαρκικὲς ἐπιθυμίες ὁ Θεὸς σὲ τάξη, ὥστε νὰ στολίζουν καὶ νὰ συμπληρώνουν κι αὐτὲς τὸ πανόραμα τῆς εὐλογημένης ζωῆς. Θυμηθεῖτε ὅτι ἔτσι ἔζησαν οἱ πρόγονοί σας καὶ ἄντεξαν, ὥστε σὲ 5 γενιὲς μὲ τόσα βάσανα, σφαγές καὶ ἐξανδραποδισμοὺς νὰ αὐξηθοῦν ἀπὸ 80.000 τὸ 1821 καὶ νὰ γίνουν 500.000 σήμερα. Καὶ σήμερα οἱ στατιστικὲς προοπτικὲς ὁδηγοῦν στὴν ἐκτίμηση ὅτι στὶς ἑπόμενες 5 γενεὲς θὰ ἐκλείψει καὶ ὁ τελευταῖος νεογέννητος Ἕλληνας στὸ νησί. Ἴσως ὅμως νὰ γίνει τὸ κακὸ καὶ πολὺ νωρίτερα, καθὼς χαλαρώνουν οἱ περιορισμοὶ γεννήσεων στὴν Κίνα καὶ ὑποχωρεῖ ἡ ἀπερίγραπτη φτώχια σὲ ὅλη τὴν Ἀσία.

Τώρα ποὺ ναυάγησαν ὅλες οἱ πολιτικὲς καὶ ἐξευτελίστηκαν οἱ οἰκονομολογίες, τώρα ποὺ φάνηκε ἡ ἀνεπάρκεια τῆς ψυχολογίας καὶ τῆς ἐπιστήμης γενικά, ἀφοῦ πέτυχαν ὅλα τὰ ἀντίθετα ἀπὸ τὸν προορισμό τους, τώρα πλέον ὅλα μᾶς ὀδηγοῦν στὴν περιφρονημένη καὶ παρεξηγημένη μετάνοια. Κι ἂν δὲν σᾶς ἱκανοποιοῦν οἱ παπάδες κι ἐμεῖς οἱ δάσκαλοι, νὰ γίνετε ἐσεῖς παπάδες καὶ δάσκαλοι, γιὰ νὰ δοῦμε πόσο ἀκόμα καλύτεροί μας θὰ γίνετε.

Πιστεύω ὅτι μπορεῖ νὰ γίνετε πολὺ καλύτεροί μας, γιατὶ δοκιμαστήκατε περισσότερο ἀπ’ ὅλες τὶς προηγούμενες γενιὲς καὶ γι’αύτὸ ἡ πρόνοια καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θὰ πέσει πάνω σας πλουσιότερη. Ἀμήν.