Θεατρικό. / Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης • διασκευή Κωνσταντῖνος Σ. Γανωτής • εἰκονογράφηση Εὔα Καραντινοῦ. - 1η ἔκδοση. - Ἀθήνα : Παρρησία, 2008.

Διασκεύασα σὲ θεατρικὸ τὸν "Ἀλιβάνιστο" τοῦ Παπαδιαμάντη, γιατὶ μοῦ ζήτησε μία δασκάλα νὰ τῆς βρῶ ἕνα σκετσάκι, γιὰ νὰ παίξουν τὰ παιδιά της στὸ σχολεῖο στὴν Πασχαλινὴ γιορτή τους.
Ἀμέσως μόλις ἄκουσα τὸ αἴτημά της, ἀπὸ τὴ χαρά μου πὼς ὑπάρχουν ἀκόμα "δασκάλες", εἶπα μέσα μου νὰ τῆς βρῶ ὅ,τι καλύτερο ὑπάρχει. Καὶ τότε πῆγε ὁ νοῦς μου στὸν "Ἀλιβάνιστο".

Τὸ διήγημα αὐτὸ παρὰ τὴ συντομία του δίνει τὸ χαρακτῆρα τοῦ Ἀναστάσιμου βιώματος τοῦ λαοῦ μας καὶ μὲ πολλὴν ἁπλότητα φανερώνει τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα. Δὲν προχωρῶ στὴν ἀνάλυσή του καὶ παραπέμπω τὸν ἀναγνώστη στὴν ἀνάλυση τοῦ Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου ποὺ δημοσιεύτηκε μὲ τὸν τίτλο "Ὁ καλὸς λόγος" στὸ περιοδικὸ Νεοελληνικῆς Παιδείας, τεῦχος 18 (Φθινόπωρο 1989).

Ὀνειρεύομαι μία παιδεία γιὰ τὰ Ἑλληνόπουλα, ποὺ θὰ τὰ βάζει νὰ ἑρμηνεύουν καὶ νὰ παρασταίνουν στὴ σχολικὴ σκηνὴ τέτοια ἔργα, ποὺ ὠφελοῦν καὶ ἀναπαύουν συγχρόνως.

(ἀπὸ τὸν πρόλογο τοῦ συγγραφέα)

• Prev
• Next